Πάει κι αυτός

Ένας ακόμη δικτάτορας έπεσε νεκρός στα χέρια των -μέχρι χθες- αντικαθεστωτικών. Οι τελευταίοι, αφού πυροβόλησαν τον ήδη τραυματισμένο Καντάφι, ξεφτίλισαν το άψυχο σώμα του περιφέροντάς το στους δρόμους της πόλης της Σύρτης.

Η Δύση που τόσο καιρό έψαχνε τρόπο να... καθαρίσει τον έως πρότινος σύμμαχό της τα κατάφερε. Το ΝΑΤΟ πανηγυρίζει. Ο ΟΗΕ επιχαίρει(!) εξαγγέλλοντας σε κλίμα ενθουσιασμού τη νέα μέρα που περιμένει τη Λιβύη. Η Χίλαρι χασκογελάει και ψελλίζει κάποια καισαρικά λογοπαίγνια.

Ο Άραβας Συνταγματάρχης είχε την τύχη ενός άλλου δικτάτορα, του Σαντάμ. Εκείνος απαγχονίστηκε μπροστά στα εμβρόντητα μάτια της ανθρωπότητας. Οι παλιότεροι θυμήθηκαν τον Τσαουσέσκου με τη γυναίκα του και τον τραγικό θάνατο που τους επιφύλασσε ο λαός τους.

Εμένα πάλι μου ήρθε στο μυαλό η ομηρική σκηνή με πρωταγωνιστή τον Αχιλλέα, να σέρνει το νεκρό σώμα του Έκτορα μετά τη μεταξύ τους μάχη. Γεγονός που δείχνει ότι η εκδίκηση και η διαπόμπευση των εχθρών -ακόμα και των νεκρών- αποτελεί χαρακτηριστικό του ανθρώπου, "εγγεγραμμένο" στο dna του. Λίγο έχουμε εξελιχθεί σε αυτό το κομμάτι. Κάτι τέτοιο δεν δείχνει και ο εξευτελισμός του Καντάφι εν έτει 2011;

Σκουπιδαριό

Η κατάσταση στους δρόμους της Θεσσαλονίκης είναι πια ανυπόφορη. Όπου και να πας, στο γραφείο, στο σπίτι, στο μανάβικο, στο σούπερ μάρκετ, παντού, θα πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με ένα σωρό σκουπίδια, που ξεχειλίζουν από τους κάδους απορριμμάτων. Η μπόχα και η δυσωδία σε όλο της το μεγαλείο.

Οι Ελληνάρες συνεχίζουν να πετάνε τα σκουπίδια τους στους κάδους, ή δίπλα από αυτούς, γεμίζοντας τα πεζοδρόμια και τους δρόμους με τα αποφάγια και άχρηστα αντικείμενά τους. Μπορείς να τους κατηγορήσει κανείς όμως μετά τα όσα υφίστανται; Υπάρχουν και κάποιοι ενσυνείδητοι πολίτες, οι οποίοι δεν κατεβάζουν τις σακκούλες με τα σκουπίδια στο δρόμο, μια και γνωρίζουν τα προβλήματα με τις απεργίες, αλλά τα αφήνουν για μέρες στο μπαλκόνι τους. Τα μικρά μπαλκόνια στο κέντρο της πόλης έχουν γίνει χώρος αποκομιδής απορριμμάτων και μαζί με τη φθινοπωρινή βροχούλα, το βρωμερό και απάνθρωπο σκηνικό ολοκληρώνεται.

Η κατάσταση γίνεται χειρότερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στην Ελλάδα του 2011, υπάρχουν άνθρωποι-ρακένδυτοι αλλοδαπής και μη προελέυσεως, οι οποίοι ψάχνουν να βρουν τα προς το ζην ανάμεσα στα σκουπίδια (βλ. και φωτογραφία). Κάθε είδους πεταμένα φαγητά ή ρούχα είναι πολύτιμα για εκείνους που στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν ανοίγουν σακκούλες σκουπιδιών, με αποτέλεσμα την περαιτέρω "ανάδυση" μπόχας και δυσωδίας. Ούτε αυτούς είναι δυνατόν να τους κατηγορήσω. 

  

Κατηγορώ όμως αυτούς που έχουν καταντήσει τον -ελληνικό- λαό σ' αυτή την κατάσταση: να χάνει μισθούς και συντάξεις, να αδικείται παράφορα, να νιώθει τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του, να απεργεί, να κάνει καταλήψεις και να μην ξέρει τι άλλο να κάνει για να αντιδράσει. Αντί παραπάνω πολιτικολογίας, μόνο μια ατάκα: "Τα σκουπίδια σας και δρόμο"!