Πέμπτη, Απριλίου 01, 2010

Δεν τελειώνουν τα βάσανα μιας… ζαρντινιέρας

Δικαιώθηκε καταρχάς ο Κύπριος φοιτητής που είχε ξυλοκοπηθεί βάναυσα από αστυνομικούς το 2006 στην πλατεία Συντριβανίου της Θεσσαλονίκης. Σε πρώτο βαθμό τού επιδικάστηκε αποζημίωση 300.000 ευρώ (στην αγωγή κατά του ελληνικού δημοσίου ζητούσε 1 εκατ. Ευρώ) για ηθική βλάβη από το Διοικητικό Πρωτοδικείο.

Όπως μαθαίνουμε, όμως, το ελληνικό δημόσιο -κάνοντας τη… δουλειά του- αναμένεται να ασκήσει έφεση σε βάρος της εν λόγω απόφασης. Αντί να ζητήσει η ΕΛ.ΑΣ. και το αρμόδιο υπουργείο συγγνώμη από τον Αυγουστίνο Δημητρίου, αλλά και να του καταβάλει το ποσό της αποζημίωσης (:έμπρακτη συγγνώμη), το κράτος δεν λέει να δώσει τέλος στην περιπέτεια αυτή της ζαρντινιέρας!

Και όχι μόνο αυτό: σε λίγες ημέρες ο νεαρός θα καθίσει στο εδώλιο ως κατηγορούμενος για αντίσταση κατά της αρχής! Λέγεται ότι συμμετείχε σε επεισόδια στο Αριστοτέλειο το βράδυ της… ζαρντινιέρας και ότι γρονθοκόπησε και αστυνομικούς! Βέβαια, όλοι είδαμε τον αποτρόπαιο ξυλοδαρμό του μπροστά στις κάμερες και έχει γίνει γνωστό ότι διαταράχθηκε εκτός από τη σωματική και η ψυχική του υγεία.

Συμπέρασμα: το ελληνικό δημόσιο -ακόμα και σε περιόδους κρίσης- συνεχίζει να ταλαιπωρεί τους πολίτες…

ΥΓ: Το παραπάνω σχόλιο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Μακεδονική" στο φύλλο της Μ. Παρασκευής 2 Απριλίου 2010.

Αν όντως είναι αθώος;

Μάθαμε ότι αφέθηκε ελεύθερος με την επιβολή περιοριστικών όρων (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και υποχρέωση εμφάνισης ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε αστυνομικό τμήμα) και την καταβολή εγγύησης 10.000 ευρώ ο ύποπτος φοιτητής-«τρομοκράτης». Πρόκειται για τον συλληφθέντα προσφάτως ο οποίος κατηγορείται για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Ως εδώ καλά…

Τι θα γίνει όμως στην περίπτωση που αποδειχθεί πως ουδεμία σχέση είχε ο φερόμενος ως τρομοκράτης νεαρός με τις πράξεις που του αποδίδονται; Γιατί τα ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του είναι κάποια αποτυπώματα σε πλακάκια μπάνιου ενός φοιτητικού σπιτιού. Αλλά ο στιγματισμός που έχει ήδη υπάρξει στο πρόσωπό του, το οποίο φανερώθηκε με περίσσια χαρά στα κανάλια και τις εφημερίδες, θα επηρεάσει σίγουρα τη μετέπειτα κοινωνική του ζωή. Γι’ αυτό θα πρέπει η δικαιοσύνη να μην προβαίνει σε αποκάλυψη των στοιχείων (ονοματεπώνυμο, φωτογραφίες, κ.ά.) μέχρις ότου περατωθεί η δίκη στο ακροατήριο και καταδικαστεί ο οποιοσδήποτε -ως τότε- ύποπτος. Το τεκμήριο της αθωότητας είναι βασική αρχή του ποινικού δικαίου και του ελληνικού κράτους δικαίου, και δεν θα πρέπει να το θυμόμαστε επιλεκτικά μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις.

ΥΓ: Το παραπάνω σχόλιο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Μακεδονική" στο φύλλο της Μ. Παρασκευής 2 Απριλίου 2010.