Η γραμμή προτεραιότητας

Τις τελευταίες ημέρες είχα συνεχές πάρε-δώσε με τον ΟΤΕ. (Για την ακρίβεια μόνο "δώσε", μέχρι τώρα). Αυτό, λοιπόν, που κατάλαβα είναι πως ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα είναι το συνηθισμένο μέχρι γραφικό: "Είστε σε γραμμή προτεραιότητας"! 

Δηλαδή, συγγνώμη, αν δεν ήμουν σε προτεραιότητα, μετά από πόση ώρα θα με εξυπηρετούσαν; Αφήστε που λένε πως δεν χρεώνεσαι (στις κλήσεις στο 134, για παράδειγμα). Έχει μήπως κοιτάξει κανείς τον αναλυτικό λογαριασμό του να δει αν χρεώνεται ή όχι; Ούτε εγώ το έχω κάνει, οπότε απλά κάνω σκέψεις.

ΥΓ: Η γραμμή προτεραιότητας ήρθε να προστεθεί στη λίστα των μεγαλύτερων ψεμάτων που μας περιτριγυρίζουν. Κάποια που μπορώ να θυμηθώ γρήγορα: "τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία", "το μέγεθος δεν μετράει", και το πρόστυχο αλλά αμίμητο: "Θα στον ακουμπήσω λίγο"!

Καλή πολεμική χρονιά...

Πιο σύντομη διάψευση των ευχών για "ειρήνη στον κόσμο" ενόψει της νέας χρονιάς δεν μπορούσε να υπάρξει. Οι Ισραηλινοί από την αρχή του έτους σφυροκοπούν ανελέητα τη λωρίδα της Γάζας και τους Παλαιστινίους. Και οι τελευταίοι όμως δεν είναι άμοιροι ευθυνών.

Ωστόσο, το αντισιωνιστικό μένος δείχνει να επανακάμπτει στον πλανήτη, 70 χρόνια μετά το ολοκαύτωμα των Εβραίων από το Γ' Ράιχ. Φαίνεται πως έχουν βαλθεί -κατά έναν περίεργο τρόπο- να δικαιώσουν τον εμπνευστή του, Αδόλφο Χίτλερ!

Ο πλανήτης αδρανεί και αρκείται να καταδικάζει λεκτικά τον πόλεμο. Ποτέ τα λόγια δεν είχαν κανένα κόστος. Οι Η.Π.Α. περιμένουν την αλλαγή της προεδρίας για να πάρουν ευθέως θέση. Η Ε.Ε. ασχολείται με την οικονομική κρίση και έχει μείνει μόνος του ο Σαρκοζί να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Μακάρι να τα καταφέρει...