Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006

Για να μην ξεχνιόμαστε!

«Η εκτίμησή μας είναι ότι οι Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι της Βόρειας Ελλάδας στην πλειονότητά τους είναι εθνικά Τούρκοι. Κατάγονται από τουρκικές οικογένειες, μιλούν τουρκικά κι επομένως τους θεωρούμε εθνικά Τούρκους».

Τάδε έφη ο Αμερικανός επιτετραμμένος Τόμας Κάντριμαν προ λίγων ημερών. Είναι γνωστή πλέον η πάγια τακτική των Αμερικανών αξιωματούχων να εκφράζουν συχνά-πυκνά τις απόψεις τους για τα θέματα που αφορούν την ελληνική εξωτερική –και όχι μόνο- πολιτική. Οι απόψεις αυτές, βέβαια, τυχαίνει πάντα να είναι αντίθετες μ’ εκείνες του ελληνικού κράτους, καθώς και του ελληνικού λαού.
Με αξιοθαύμαστο θάρρος υποστηρίζουν σε κάθε ευκαιρία την ύπαρξη τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα, μιλούν για Μακεδονικό κράτος στα βόρεια σύνορά μας, ενισχύουν τις τουρκικές θέσεις στο Κυπριακό. Τα προαναφερθέντα αποτελούν ορισμένες μόνο γνώμες που εκφράζονται δημόσια, μεταξύ άλλων, από Αμερικανούς διπλωμάτες. Φανταστείτε τι ακούγεται off the record ή κάτω από το τραπέζι, τι απειλές και εκβιασμοί θα δέχεται η χώρα μας –και η Κύπρος- για να υποκύψει σ’ αυτά τα μείζονα εθνικά θέματα.
Η ελλαδική κυβέρνηση, όπως συνηθίζει, επικρίνει επιφανειακά τα λεγόμενα των Αμερικανών, αλλά ως εκεί. Καμία κουβέντα στο ΝΑΤΟ για τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου από τους συμμάχους μας Τούρκους. Καμία σκέψη για εμπάργκο στο κράτος που επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως «Μακεδονία». Ούτε λόγος για θέση βέτο στην είσοδο της χώρας που αρνείται να αναγνωρίσει την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντιθέτως, σχεδόν σύσσωμη η ελληνική Βουλή (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) στηρίζει ανελλιπώς και άνευ όρων την τουρκική είσοδο στην Ε.Ε. μη διεκδικώντας τίποτε! Ούτε το άνοιγμα της Αγια-Σοφιάς, για παράδειγμα, ούτε την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη. Συνεχείς υποχωρήσεις που έχουν ήδη, και θα έχουν ακόμη πιο τραγικά αποτελέσματα στο προσεχές μέλλον.
Για να επανέλθουμε στο αρχικό θέμα, οι Αμερικανοί μιλώντας για τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα, δεν σέβονται τόσο την κοινωνικοπολιτική κατάσταση όσο και τα νομικά πλαίσια για το συγκεκριμένο ζήτημα. Μπορεί και να μη γνωρίζουν καν για τη Συνθήκη της Λωζάννης που υπογράφηκε και από τις δύο πλευρές και ισχύει μέχρι σήμερα. Αλλά η στάση τους αυτή ακολουθείται και σε άλλους τομείς του Διεθνούς Δικαίου: δεν έχουν υπογράψει τη σύμβαση για το Διεθνές (Ποινικό) Δικαστήριο της Χάγης, ούτε τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά ούτε και τη Σύμβαση για το Περιβάλλον του Κιότο! Είναι τυχαία όλα αυτά;
Σίγουρα, το «χαστούκι» που δέχτηκε η κυβέρνηση Μπους στις εκλογές του Κογκρέσου ίσως τους αναγκάσει να αλλάξουν πολιτική σε κάποια θέματα, όπως στο Ιράκ. Εκεί που, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν πρόκειται να αλλάξουν εύκολα γνώμη είναι στα θέματα που ενδιαφέρουν άμεσα και την Ελλάδα. Γι’ αυτό είναι στο χέρι του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και των Ελλήνων διπλωματών να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω, από εδώ και πέρα, και αλλάζοντας πλεύση σε ορισμένα θέματα ασκώντας διεκδικητική εξωτερική πολιτική.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Ο μονόλογος στην "25η ώρα"




Μια από τις πιο ωραίες ταινίες της μετά το 2000 εποχής, είναι η "25η ώρα" του Σπάικ Λι. Μπορεί μετά από χρόνια να έχω ξεχάσει την υπόθεση του μυθιστορήματος που έγραψε ο Ντέιβιντ Μπίνιοφ, όμως δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ τον απίστευτο μονόλογο του πρωταγωνιστή Μόντι (στην ταινία ενσαρκώνεται από τον εξαιρετικό Έντουαρντ Νόρτον) μπροστά στον καθρέφτη με τον ίδιο του τον εαυτό - ή μάλλον με τον άλλον του εαυτό.

Ο Μόντι πηγαίνει στην τουαλέτα, κοιτάζει στον καθρέφτη, στην κάτω γωνία του οποίου κάποιος έχει γράψει "fuck you!". Ακολουθεί ο μονόλογος, τον οποίο παραθέτω στα αγγλικά, μια και οποιαδήποτε προσπάθεια μετάφρασης θα αλλοιώσει -αν όχι καταστρέψει το νόημά του:

Fuck me? Fuck you! Fuck you and this whole city and everyone in it.
Fuck the panhandlers, grubbing for money, and smiling at me behind my back.
Fuck squeegee men dirtying up the clean windshield of my car. Get a fucking job!
Fuck the Sikhs and the Pakistanis bombing down the avenues in decrepit cabs, curry steaming out their pores and stinking up my day. Terrorists in fucking training. Slow the fuck down!
Fuck the Chelsea boys with their waxed chests and pumped up biceps. Going down on each other in my parks and on my piers, jingling their dicks on my Channel 35.
Fuck the Korean grocers with their pyramids of overpriced fruit and their tulips and roses wrapped in plastic. Ten years in the country, still no “speaky” English?
Fuck the Russians in Brighton Beach. Mobster thugs sitting in cafés, sipping tea in little glasses, sugar cubes between their teeth. Wheelin' and dealin' and schemin'. Go back where you fucking came from!
Fuck the black-hatted Chassidim, strolling up and down 47th street in their dirty gabardine with their dandruff. Selling South African apartheid diamonds!Fuck the Wall Street brokers. Self-styled masters of the universe. Michael Douglas, Gordon Gecko wannabe mother fuckers, figuring out new ways to rob hard working people blind. Send those Enron assholes to jail for fucking life! You think Bush and Cheney didn't know about that shit? Give me a fucking break! Tyco! Imclone! Adelphia! Worldcom!
Fuck the Puerto Ricans. 20 to a car, swelling up the welfare rolls, worst fuckin' parade in the city. And don't even get me started on the Dominicans, because they make the Puerto Ricans look good.
Fuck the Bensonhurst Italians with their pomaded hair, their nylon warm-up suits, and their St. Anthony medallions. Swinging their, Jason Giambi, Louisville slugger, baseball bats, trying to audition for the Sopranos.
Fuck the Upper East Side wives with their Hermés scarves and their fifty-dollar Balducci artichokes. Overfed faces getting pulled and lifted and stretched, all taut and shiny. You're not fooling anybody, sweetheart!
Fuck the uptown brothers. They never pass the ball, they don't want to play defense, they take fives steps on every lay-up to the hoop. And then they want to turn around and blame everything on the white man. Slavery ended one hundred and thirty seven years ago. Move the fuck on!
Fuck the corrupt cops with their anus violating plungers and their 41 shots, standing behind a blue wall of silence. You betray our trust!
Fuck the priests who put their hands down some innocent child's pants. Fuck the church that protects them, delivering us into evil. And while you're at it, fuck JC! He got off easy! A day on the cross, a weekend in hell, and all the hallelujahs of the legioned angels for eternity! Try seven years in fuckin' Otisville, Jay!
Fuck Osama Bin Laden, Al Qaeda, and backward-ass, cave-dwelling, fundamentalist assholes everywhere. On the names of innocent thousands murdered, I pray you spend the rest of eternity with your seventy-two whores roasting in a jet-fueled fire in hell. You towel headed camel jockeys can kiss my royal, Irish ass!
Fuck Jacob Elinski, whining malcontent.
Fuck Francis Xavier Slaughtery, my best friend, judging me while he stares at my girlfriend's ass.
Fuck Naturel Rivera. I gave her my trust and she stabbed me in the back. Sold me up the river. Fucking bitch.
Fuck my father with his endless grief, standing behind that bar. Sipping on club soda, selling whiskey to firemen and cheering the Bronx Bombers.
Fuck this whole city and everyone in it. From the row houses of Astoria to the penthouses on Park Avenue. From the projects in the Bronx to the lofts in Soho. From the tenements in Alphabet City to the brownstones in Park slope to the split levels in Staten Island. Let an earthquake crumble it. Let the fires rage. Let it burn to fuckin' ash then let the waters rise and submerge this whole, rat-infested place.

No. No, fuck you, Montgomery Brogan. You had it all and then you threw it away, you dumb fuck!

Ο πρωταγωνιστής παίρνει μια βαθιά ανάσα και προσπαθεί να σβήσει τα λόγια που είναι γραμμένα στον καθρέφτη. Σημείωση: τα ονόματα που αναφέρονται στο μονόλογο είναι εκείνα των κολλητών του και της κοπέλας του! Επίσης, αναφέρεται και στον πατέρα του, αλλά καταλήγει κατηγορώντας τον εαυτό του.

Τετάρτη, Νοεμβρίου 01, 2006

Κ. Καραθεοδωρή: ο μεγάλος Έλληνας επιστήμονας

Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας, έλαβε χώρα την Κυριακή η εκδήλωση-αφιέρωμα στη ζωή και το έργο ενός εκ των μεγαλύτερων Ελλήνων επιστημόνων, του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή.

Την εκδήλωση άνοιξαν με το καλωσόρισμα των επιφανών προσκεκλημένων, ο μαθηματικός κ. Κώστας Παπαδόπουλος, που τίμησε και το νεαρό μαθητή Τάσο Βαφείδη για την επιτυχία του στους βαλκανικούς μαθηματικούς αγώνες, και ο κ. Κώστας Ζώκος ως εκπρόσωπος του Δ.Σ. του Μουσείου Εκπαίδευσης.

Η πρώτη ομιλία ήταν εκείνη της κ. Δέσποινας Βλαχοστέργιου-Βασβατέκη, συγγραφέα της βιογραφίας του Κ. Καραθεοδωρή και βαφτισιμιά της κόρης του, Δέσποινας Ροδοπούλου. Η κ. Βλαχοστέργιου-Βασβατέκη προέβη σε μια μεστή παρουσίαση των σημαντικότερων στιγμών της ζωής του επιφανούς επιστήμονα, διανθισμένη με παράλληλες πηγές, όπως ιδιωτικές επιστολές του Αϊνστάιν προς τον Καραθεοδωρή, αλλά και συνομιλίες του τελευταίου με τον Έλληνα πρωθυπουργό και προσωπικό του φίλο, Ελευθέριο Βενιζέλο. Επισήμανε τις σπουδές του και τη μετέπειτα ακαδημαϊκή καριέρα του ως καθηγητή σε μια από τις πιο καλές έδρες μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ αναφέρθηκε ενδελεχώς στην απόπειρα δημιουργίας και λειτουργίας του Πανεπιστημίου της Σμύρνης, που δυστυχώς έμεινε στα χαρτιά λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής, το 1922. Μίλησε για την ιδιαίτερη σχέση του Καραθεοδωρή με μεγάλες μορφές της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, όπως με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν -ο οποίος στην τελευταία του συνέντευξη τού απένειμε τα εύσημα και τον χαρακτήρισε δάσκαλό του-, σημειώνοντας και την «πατρική» σχέση που είχε με τους φοιτητές του. Βέβαια, στηλίτευσε τη συμπεριφορά του καθηγητικού κατεστημένου των Αθηνών που αρνήθηκε να παραδώσει έδρα στον Καραθεοδωρή, όπως και των κυβερνήσεων της Ελλάδας πλην Βενιζέλου που απέρριψαν τη διάθεσή του να ασχοληθεί με την οργάνωση και τη δομή της Παιδείας μας.

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο κ. Αθανάσιος Λιπορδέζης, μαθηματικός, συγγραφέας και πρόεδρος του Συνδέσμου Φίλων Καραθεοδωρή, που εκδίδει και διμηνιαία εφημερίδα με τίτλο «Κ. Καραθεοδωρή» που μοιράστηκε στους μετέχοντες στην εκδήλωση. Ο κ. Λιπορδέζης τόνισε τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τον σύνδεσμο για να γίνει ευρύτερα γνωστό το έργο του Κ. Καραθεοδωρή (πρόκειται να ιδρυθεί μουσείο στην Κομοτηνή αποκλειστικά για την οικογένεια Καραθεοδωρή), που στο εξωτερικό είναι ήδη διάσημο. Αναφέρθηκε επίσης και στο έργο άλλων συγγενών του Καραθεοδωρή, όπως του θείου του Αλέξανδρου, ο οποίος ήταν νομικός, διπλωμάτης και Υπουργός Εξωτερικών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην υπογραφή συνθηκών για την απελευθέρωση τμημάτων της χώρας μας.

Τέλος, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Λυών και στρατηγικός σύμβουλος κ. Νίκος Λυγερός ασχολήθηκε με το πόσο σημαντικό είναι το επιστημονικό έργο του Κ. Καραθεοδωρή. Σημείωσε ότι γίνονται αγώνες για να συγκεντρωθεί το πολύτιμο έργο του κυρίως στη Γερμανία όπου βρίσκεται και να μεταφερθεί στην Ελλάδα. Επέκρινε, όπως και οι άλλοι συνομιλητές, τη στάση ορισμένων μικρόμυαλων και κοντόφθαλμων Ελλήνων που πούλησαν εργασίες του Καραθεοδωρή σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, όμως εξήρε τη στάση του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Ευρυπίδη Στυλιανίδη, που συμμετέχει ενεργά στις προσπάθειες περισυλλογής του υλικού με παρεμβάσεις σε ξένες χώρες.

Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρία και το Μουσείο Εκπαίδευσης του Δήμου Βέροιας, στους οποίους αξίζουν συγχαρητήρια, μια και τέτοια αφιερώματα σε μεγάλους Έλληνες της επιστήμης και του πνεύματος πρέπει να αποτελέσουν κοινό τόπο για το μέλλον.